پرت Parrot:
نام : پرت فیش ( طوطی ماهی )
دلیل نامگذاری : نام آنها به دلیل شباهت دهان آنها به نوک طوطی می باشد
اندازه : تا 25 سانتی متر رشد می کند .
انواع : پرت خونی – پرت قرمز و رنگهای دیگر پرت
تغذیه : غذاهای خشکی مانند لوفاک و غذاهای زنده مثل ماهی خوراک ( طعمه ) و میگو
خصوصیات فیزیکو شیمیایی : دما 25 درجه سانتی گراد – PH=6.5
سازگاری : قابل نگهداری با سیچلاید ها و اسکار + سایر گوشتخواران بزرگتر از خود
اول ببینیم پرت چیست ؟ پرت یک آبزی دورگه است که از تولید مثل دو نوع از سیچلاید ها به وجود می آید : سورم + میداس سیچلاید یا روح ماهی – سورم طلایی + روح ماهی – میداس سیچلاید + سیچلاید سر قرمز . هر رنگ از پرت ها توسط یکی از جفت های ذکر شده به وجود می آید .
اما Hoplarchus Psittacus یک پرت واقعی است که یک سیچلاید سر بزرگ می باشد و در رودخانه ی آمازون و رود اورینوکو در جنوب آمریکا زندگی می کند .
نر های این نوع تا 5/1 متر طول دارند ، اما این ماهی بسیار کمیاب است .
اما ما در مورد دیگر پرت ها که در آکواریوم نگهداری می شوند صحبت می کنیم .
رفتار : مردم این ماهی را یک فرجام گر می شمارند چون آنها از حرکت دیگر ماهیان در تانک جلوگیری می کنند .
تانک مورد نیاز : آنها به یک تانک حداقل 120 لیتری نیاز دارند که توسط چوب ها ، سنگ ها و گیاهان پوشانده شده باشد .
اما یک نکته ی مهم که در مورد پرت ها وجود دارد اینست که آنها حفار های بسیار ماهری می باشند .
یعنی شن های موجود در تانک را حفر کرده و مخفی گاه هایی برای خود می سازند . ( البته نباید از قرار دادن شن برای آنها جلوگیری کنید چون آنها به چنین کاری نیاز داشته و به جز زمان توید مثل در سایر موارد این کار را یک تفریح می شمارند .
ممکن است در ابتدای خرید این ماهی تصور کنید که ماهی ترسو و خجالتی است ، اما این یکی از عادت های پرت هاست و آن ها پس از گذشت حدود یک هفته تغییر رفتار داده و با ماهیان کوچکتر از خود به ستیز می پردازند .
در مورد نگهداری آنها را میتوان تکی یا در گروه نگهداری کرد و هیچ فرقی در آن مشاهده نمی شود . در ضمن آن ها حدود 10 سال عمر می کنند که نسبتاً سن خوبی است .
پرت ها را می توان یکی از کند ترین شنا کننده ها شمارد چون آنها ستون فقرات خمیده و باله های کوچکی دارند .
ماهی پرت
پرت(با کسره حرف "ر" به معنی طوطی) سیکلید یا (Blood Parrot) ماهی ها یی هستند که به انها Man-Made Hybrid میگویند و در طبیعت وجود نداشته، بلکه با دستکاری های ژنتیکی ایجاد شده اند. مبدا تولید انها را جفت کردن ماهی های سوروم و یکی از سیکلید های امریکای مرکزی ذکر میکنند.
به همین دلیل این ماهی دارای اسمی علمی نیست.
دارای ناهنجاری های اسکلتال اندامها و جنسی است.
از ناهنجاری های اسکلتال، ستون مهره های خمیده وبدن گرد ان است که شنای حیوان را با مشکل مواجه میکند
دهان همیشه باز این ماهی که توانایی بستن انرا ندارد از دیگر ناهنجاری های ان است.که توانایی خوردن غذا از سطح اب را از این حیوان میگیرد.
وبالاخره ناراحت کننده ترین قسمت ناتوانی انها در بارور کردن تخمهایی است که با حداکثر تلاش سعی در بعمل اوری انها میکنند ولی در اکثریت قریب به اتفاق موارد ناموفق هستند (البته این مورد 100% نیست چون در طبیعت صد در صد وجود ندارد) تخمها علیرغم مواظبت شدید جفت، نرسیده و قارچ میگیرند و سرانجام توسط والدین خورده میشوند. (تاسف انگیز نیست؟)
15 و گاهی تا 20 سانتیمتر رشد میکند، بیشتر ماهی تهاجمی است ولی گاهی نه!
اب مناسب 24 تا 28 درجه سانتیگراد
همه چیز خوار
رنگ ثابت ان بیشتر نارنجی است و رنگهای دیگر که با غوطه ور کردن حیوان در رنگهای تند است بین 4 تا 6 هفته محو میشوند. در پ هاش 7 همینطور دمای بالای اب رنگ نارنجی شان بیشتر ثابت میماندو محو نمیشود.
طول عمر: تا ده سال
جایی برای پنهان شدن، نور کم وشنهای نرم کف را دوست دارد
با ماهی های تهاجمی سازگار نیست
همنشینان مناسب در تانک: شارک، کوریدوراس، سیلور دالر، سورد تیل و سایر سیکلید هایی که تهاجمی نباشند.
بسیاری از فروشندگان رده بالای ماهی های زینتی فروش انرا تحریم کرده اند و می گویند با داشتن 1500 تا 2000 گونه از ماهی های سیکلید بسیار بی انصافی است که برای رنگین کردن اکواریومتان بصورت مصنوعی بازاری برای اینگونه ماهی ها فراهم شود.
دو گونه از سیچلاید ها وجود دارند که پرت سیچلاید نامیده می شوند. نوع ارجینال و اصلی ماهی ای سبز رنگ است که از رودخانه ی آمازون و اورینکو در آمریکای جنوبی می آید. نر ها تا 30-40 سانتیمتر رشد می کنند. نام این ماهی به خاطر دهان بزرگ و طوطی وار آن است.این ماهی کمتر مورد توجه قرار گرفته و بسیار کم تکثیر شده است.
نوع دوم که به تازگی بر محبوبیت آن افزوده شده است با نام پرت فیش قرمز(Red Parrot Cichlid) یا پرت خونی(Blood Parrot Cichlid) شناخته می شود. در بازار به این ماهی طوطی ماهی هم گفته میشود . زمانی که این ماهی چندین سال پیش برای اولین بار عرضه شد به رنگ نارنجی بود ولی امروزه در رنگ های مختلف همچون نارنجی و زرد و قرمز و گلبهی و صورتی و همینطور رنگهای نا پایدار هورمونی كه با غذاهای رنگی پایدار میمانند ، همانند آبی و سبز و سبز یشمی و زرشكی عرضه می شوند. رنگهای قرمز پر رنگ و سرخابی رنگ و صورتی رنگ و زرد رنگ و پرتغالی در حقیقت اصلیترین رنگهای ماهیان پرت هستند. به غیر از این رنگها رنگهای دیگری همچون آبی و سبز یشمی و سبز روشن و زرشكی در ماهیان پرت دیده میشود. این رنگها پایداری نداشته و هرچه ماهی بزرگتر بشود این رنگها جای خود را به همان رنگهای اصلی كه ذكر شد میدهند. مثلا یك پرت نا بالغ سبز روشن وقتی بالغ میشود به رنگ زرد در میاید. و یا یك پرت زرشكی رنگ وقتی بزرگتر میشود رنگش كمرنگ و به صورتی میكشد. رنگهای اصلی ماهیان پرت پایدار میباشد. ولی رنگهای دیگر ماهیان پرت پایداری نخواهند داشت. آنها را با غذاهای خاصی تغذیه میكنند تا نهایتا مدت بیشتری رنگ غیر طبیعی انها پایدار بماند. ولی با گذشت زمان آنها تغییر رنگ داده و مثلا یك پرت آبی رنگ و یا یشمی رنگ هرگز در آن رنگش پایدار نبوده و بی رنگ خواهد شد. بهتر است شما هنگام خریداری پرت آندسته از پرتها را خریداری نمائید كه رنگ اصلی ماهیان پرت را دارا هستند. برای تقویت رنگ ماهیان پرت خود میتوانید از غذای مخصوص پرت استفاده نمائید.
این غذاهای خشك و آماده در بسته بندیهای كوچك و بزرگ در بازار و آكواریوم فروشیها یافت میشوند.این خوراكهای مخصوص معمولا چینی و یا ژاپنی و یا ساخت آلمان هستند.در روی بسته بندی كشور سازنده ثبت شده است. بهترین غذاهای خشك ماهیان سیچلاید را كشور آلمان تولید میكند. و البته به خاطر مرغوبیت قیمت آن هم بیشتر از انواع دیگر آنست.این غذاهای آماده رنگ ماهیان شمارا تقویت كرده و شفاف و پررنگ میكند. این غذاهای هورمنی باعث شادابی ماهیان شما میشود. آب را كدر و تار نمیكند و رشد ماهیان شما را تسریع میكند.
پرتها ماهیان عقیمی هستند و اگرچه در آكواریوم تخم گذاری میكنند اما ماهی نر قادر به بارور كردن تخمها نمیباشد. آنها را به شكل تخصصی تری كه در ایران هم آنچنان مقدور نمیباشد تكثیر میكنند. پرت در آکواریوم تخم ریزی می کند و حتی ممکن است بطور مرتب نیز تکرار شود و موردی که بسیار معمول است این است که همچون دیگر سیچلاید ها بعد از پسندیدن همدیگر محلی را برای تخم ریزی پاک می کنند و سپس تخم ها را در آن مکان قرار می دهند . با این وجود در بیشتر مواقع بچه ای از تخم ها بیرون نمی آید.حتی در چنین شرایطی نیز والدین چند روزی از بچه ها نگهداری می کنند تا سر انجام تخم ها توسط قارچ ها فاسد می شوند و بعد نیز به نظر می رسد که توسط والدین خورده می شوند . ولی باید توجه داشت که احتمالا تکثیر آنهاباید مانند دیگر سیچلاید ها باشد.
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
<-PollName->
پرت Parrot:
نويسنده: 
